Tegenover de verlaging van de vennootschapsbelasting - zoals beschreven in ons vorige artikel - staat een verhoging van het aanmerkelijk belangtarief (AB-tarief) in de inkomstenbelasting.

Een directeur-grootaandeelhouder (DGA) heeft te maken met twee heffingen over in de besloten vennootschap (BV) behaalde winsten, te weten de vennootschapsbelasting over de bruto winst van de BV en de aanmerkelijk belangheffing in de inkomstenbelasting over de netto winst van de BV. Deze netto winst wordt dan als dividend uitgekeerd.

Even ter toelichting: een aandeelhouder kwalificeert als DGA indien hij of zij minimaal 5% van de aandelen in een BV bezit. Aandelenbezit van een familielid of partner kan een rol spelen.

Cumulatief is deze heffing thans in de eerste schijf 20% vennootschapsbelasting en 25% aanmerkelijk belangheffing (in box 2), waardoor een DGA netto in privé 60% overhoudt. De eerste schijf in de vennootschapsbelasting loopt tot een winst van maximaal € 200.000. Daarnaast moet de DGA een zogenaamd ‘gebruikelijk loon’ ontvangen dat progressief wordt belast in box 1.

Vooropgesteld dat de winst boven het loon van de DGA uitstijgt, wordt deze straks in de BV tegen nog slechts tegen 16% belast. De AB-heffing gaat dan weliswaar omhoog, maar resulteert per saldo ook weer in ongeveer 40% netto in privé. 

In bovenstaande tabel zien we 2019 als een relatief ‘goedkoop’ jaar. Dat heeft te maken met het feit dat de verlaging van de vennootschapsbelasting jaarlijks in stapjes gebeurt, maar dat de verhoging van het AB-tarief pas begint in het jaar 2020.

Al met al zijn de vermelde tarieven de ingrediënten om de totale belastingdruk te berekenen. Echter veel belangrijker is de vraag: hoe zit het met de opgebouwde winstreserves die onder een hoog vennootschapsbelastingtarief zijn opgebouwd en in de toekomst tegen een hoog AB-tarief worden uitgekeerd?

Een logische en wenselijke maatregel zou zijn dat alle tot en met het jaar 2019 opgebouwde winstreserves worden bevroren en gerechtigd zijn tegen blijvend tarief van 25% AB-tarief te worden uitgekeerd in plaats van de voorgestelde hogere tarieven.